Mijn blog over waarom ik ‘show, don’t tell’ geen productief schrijfadvies vind is mijn best gelezen blog ooit. Of nou ja, sinds ik begon met bloggen in oktober. Daarom vandaag nog 3 slechte schrijfadviezen én hoe je schrijftalent tegen je kan werken.
1 Je hebt geen notitieboek nodig als schrijver
Ik was verbouwereerd toen ik Murakami’s schrijfadvies las in Romanschrijver van beroep: het is onnodig om een notitieboek bij te houden, goede ideeën blijven je toch wel bij. Dit zal best opgaan voor sommige mensen, maar de meesten van ons hebben die geheugensteuntjes gewoon nodig. Bovendien is het toch heerlijk om jaren later door je notitieboeken te bladeren om te zien wat er toen allemaal in je omging? Plus het is een legitieme reden om notitieboeken te kopen! Ik ben niet zelden weer op nieuwe ideeën gekomen door notitieboeken van vroeger door te bladeren.
2 Schrijf hoe je praat
Dit advies geef ik zelf ook vaak, maar alleen voor de eerste versie van je manuscript, om een goede flow te creëren. Het kan je helpen om meters te maken, zonder te struikelen over iedere komma. We grijpen juist naar boeken om taal in een andere vorm dan spreektaal te zien. Gevormd en gekneed tot een ware schoonheid. Je hóéft dus echt niet in spreektaal te schrijven, maar het mág natuurlijk wel.
3 Om een goede schrijver te worden moet je [vul hier iets in] wel/niet doen
Iedere schrijver heeft zijn eigen schrijfproces en zijn eigen ontwikkeling. Wat voor mijn buurman werkt, werkt voor mij misschien helemaal niet. Als iemand stellig zegt dat je iets wel of niet moet doen, wees dan vooral sceptisch. Bedenk zelf of je dat een goed idee vindt of niet. Je kunt inspiratie opdoen met zulke adviezen, maar neem het niet klakkeloos aan. Er is niet maar één manier om iets (goed) te doen.
4 Show, don’t tell
Hierover schreef ik een paar weken geleden al een blog. Daarom tel ik deze niet mee in de lijst, maar hij kan er ook niet helemaal in ontbreken. Dit schrijfadvies gaat vaak op zoveel niveaus mis: er wordt voornamelijk gehamerd op hoe je niet moet schrijven (’tell’), niet op hoe het dan wel moet (‘show’). Het internet staat bol van slechte voorbeelden van ‘showen’, waardoor je algauw in het vaarwater van de clichématigheid terechtkomt. ‘Show, don’t tell’ is daarom voor veel schrijvers een enorm struikelblok. Een verkeerde interpretatie van dit advies zorgt voor langdradigheid, het kan de spanningsboog ondermijnen en clichés in de hand werken.
En tot slot iets wat niet echt een advies is, maar wat ook schadelijk kan zijn voor je ontwikkeling:
5 ‘Wat heb je toch veel talent’
Een compliment als ‘wat heb je toch veel talent’ kan onbedoeld tegen je werken. Als je je talent namelijk niet ontwikkelt, wordt het steeds minder waard. Stilstand is immers achteruitgang. Goed leren schrijven is hard werken, talent is daarbij mooi meegenomen, maar als je het harde werken overslaat word je nooit een betere schrijver. Je moet vallen, opstaan, opnieuw vallen, opnieuw opstaan en dat in een oneindige cirkel. Blijf dus kritisch, ook als je veel complimenten krijgt.
Wat vind jij slecht of juist goed schrijfadvies?
Schrijf ze!
Verder lezen
Waarom ik ‘Show, don’t tell’ geen productief schrijfadvies vind
Voorkom deze 8 veelgemaakte fouten van beginnende schrijvers!
5 geheimen om je schrijfroutine VOOR je te laten werken
Zadie Smith’s 10 Rules of Writing (Brainpickings)(ENG)
Dit blog bevat affiliate links naar libris.nl. Als je op deze website iets koopt, ontvang ik een kleine commissie. Het kost jou niets extra’s!